آمریکا و وحشت از جهان چندقطبی
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۱۲۶۴
نشریه فارنپالسی در گزارشی مینویسد که «دولت بایدن برای نظم تک قطبیای تلاش میکند که دیگر وجود ندارد. آمریکاییها به جای تلاش بیهوده برای مرور گذشته، باید برای آیندهای چند قطبی آماده شوند.»
به گزارش ایران اکونومیست، نشریه فارن پالسی در گزارشی به قلم استفان والت آورده است: «پس از اینکه ایالات متحده از تاریکی جنگ سرد به درخشش دلپذیر لحظه به اصطلاح تک قطبی حرکت کرد، طیف متنوعی از محققان، صاحبنظران و رهبران جهان شروع به پیشبینی یا جستجوی فعالانه برای بازگشت به دنیای چند قطبی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سوپرایز، سوپرایز؛ رهبران ایالات متحده موافق نیستند. آنها فرصتهای گسترده و موقعیت رضایتبخشی را که از قدرت اجتنابناپذیر ناشی میشود، ترجیح میدهند و از کنار گذاشتن موقعیت برتری بلامنازع بیزارند. در سال ۱۹۹۱، دولت جورج هربرت واکر بوش در آمریکا، یک سند خطمشی دفاعی تهیه کرد که خواستار تلاش فعال برای جلوگیری از ظهور رقبای همتا در هر نقطه از جهان بود. اسناد مختلف استراتژی امنیت ملی که توسط جمهوریخواهان و دموکراتها در سالهای بعد منتشر شد، همگی نیاز به حفظ برتری ایالات متحده را حتی زمانی که به بازگشت رقابت قدرتهای بزرگ اذعان دارند، تمجید کردهاند. چهرههای برجسته دانشگاهی هم به این موضوع توجه کردهاند. برخی استدلال میکنند که برتری ایالات متحده "برای آینده آزادی ضروری است" و برای ایالات متحده و جهان به طور یکسان خوب است.
من خودم به این دیدگاه کمک کردهام و در سال ۲۰۰۵ نوشتم که "هدف اصلی استراتژی کلان ایالات متحده باید حفظ موقعیت برتری خود تا زمانی که ممکن است، باشد." (اما توصیه من در مورد چگونگی دستیابی به آن هدف نادیده گرفته شد.)
گرچه دولت بایدن اذعان دارد که ما به دنیای چندین قدرت بزرگ بازگشتهایم، در دوران کوتاهی این نوستالژیک به نظر میرسد که ایالات متحده با رقبای همشان و برابر خود روبرو نشد. از این رو تاکید مجدد شدید آن بر «رهبری ایالات متحده»، تمایل او به تحمیل شکست نظامی به روسیه که آن را بسیار ضعیف میکند تا در آینده مشکل ایجاد کند و تلاشهایش برای خفه کردن رشد چین از طریق محدود کردن دسترسی پکن به ورودیهای تکنولوژیکی حیاتی و در عین حال یارانه دادن به صنعت نیمهرسانای ایالات متحده وجود دارد.
حتی اگر این تلاشها موفق شوند (و هیچ تضمینی برای موفقیت آنها وجود ندارد)، احیای نظم تک قطبی احتمالاً غیرممکن است. ما در نهایت به (۱) جهانی دوقطبی (با ایالات متحده و چین به عنوان دو قطب) یا (۲) نسخه غیرمتعادل چندقطبی که در آن ایالات متحده در میان مجموعهای از قدرتهای بزرگ نابرابر اما همچنان قابل توجه است، اول میشود و در این سناریو چین، روسیه، هند، احتمالاً برزیل و احتمالاً ژاپن و آلمان دوباره مسلح شدهاند.
اگر نظم جهانی آینده، نظمی چندقطبی غیرمتعادل است و اگر این نظمها بیشتر مستعد جنگ باشند، دلیلی برای نگرانی وجود دارد. اما چندقطبی بودن ممکن است برای ایالات متحده چندان بد نباشد، مشروط بر اینکه پیامدهای آن را بشناسد و سیاست خارجی خود را به درستی تنظیم کند.
برای شروع، بیایید این نکته را به رسمیت بشناسیم که تک قطبی برای ایالات متحده و بهویژه برای کشورهای نگونبختی که در دهههای اخیر بیشترین توجه را از جانب ایالات متحده گرفتهاند، چندان عالی نبوده است. دوران تک قطبی شامل موارد زیر است؛ حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر، دو جنگ پرهزینه و در نهایت ناموفق ایالات متحده در عراق و افغانستان، برخی تغییر رژیمهای نابخردانه که منجر به ایجاد کشورهای شکستخورده منتهی شد، یک بحران مالی که سیاست داخلی ایالات متحده را به شدت تغییر داد و ظهور یک چین به طور فزاینده جاهطلبی که ظهورش تا حدی توسط اقدامات خود ایالات متحده تسهیل شد. اما ایالات متحده از این تجربه چیز زیادی یاد نگرفته است، زیرا هنوز به نوابغ استراتژیک گوش میدهد که اقداماتشان پیروزی واشنگتن در جنگ سرد را هدر داد و پایان تک قطبی را تسریع بخشید. تنها محدودیت در مورد اقدامات یک قدرت تک قطبی، خویشتنداری است و خویشتنداری چیزی نیست که کشور جنگجو مانند ایالات متحده به خوبی انجام دهد.
بازگشت چندقطبی، جهانی را بازسازی خواهد کرد که در آن اوراسیا دارای چندین قدرت بزرگ با توانهای متفاوت است. این کشورها احتمالاً با احتیاط به یکدیگر نگاه میکنند، مخصوصاً زمانی که در مجاورت یکدیگر باشند. این وضعیت به ایالات متحده انعطافپذیری قابلتوجهی برای تنظیم اولویتهای خود در صورت نیاز میدهد، درست مانند زمانی که با روسیه استالینی در جنگ جهانی دوم متحد شد و زمانی که در طول جنگ سرد با چین مائوئیستی همکاری کرد. توانایی انتخاب و گزینش متحدان مناسب، عنصر مخفی موفقیتهای سیاست خارجی گذشته ایالات متحده است؛ موقعیت این کشور به عنوان تنها قدرت بزرگ در نیمکره غربی به آن «امنیت رایگان» داد که هیچ قدرت بزرگ دیگری از آن برخوردار نبود و هر زمان که مشکلی جدی ایجاد میشد، ایالات متحده متحدی بسیار مطلوب بود.
در دنیای چندقطبی، دیگر قدرتهای بزرگ به تدریج مسئولیت بیشتری در قبال امنیت خود بر عهده خواهند گرفت و در نتیجه مسوولیتهای جهانی ایالات متحده را کاهش خواهند داد. حتی اگر چندقطبی جنبههای منفی خود را داشته باشد، تلاش برای جلوگیری از آن گران و احتمالاً بیهوده خواهد بود. بنابراین، به جای تلاش بیهوده برای مرور گذشته، آمریکاییها باید برای آیندهای چند قطبی آماده شوند. با این حال اشتباه نکنید؛ برای ایالات متحده و شاید کل جهان، آینده چند قطبی بدون جنبههای منفی قابل توجه نیست.»
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: جو بایدن
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: جو بایدن برای ایالات متحده ایالات متحده قدرت بزرگ چند قطبی تک قطبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۱۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عزم تیکتاک برای مقابله با فشار دولت آمریکا
جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، اخیراً مصوبهای را امضا و تبدیل به قانون کرد که فعالیت تیکتاک در این کشور را در صورت عدم واگذاری آن از سوی شرکت بایتدنس، ممنوع میکند.
قانون جدید به بایتدنس، شرکت مادر تیکتاک، ۲۷۰ روز مهلت میدهد تا مالکیت و داراییهای تیکتاک در ایالات متحده را واگذار کند. شو زی چو، مدیرعامل این پلتفرم اجتماعی در واکنش به این قانون گفت: «مطمئن باشید که ما جایی نمیرویم. حقایق و قانون اساسی به نفع ما هستند و انتظار داریم که دوباره پیروز شویم.»
قانون امضا شده از سوی بایدن تا روز ۱۹ ژانویه ۲۰۲۵، یک روز پیش از پایان دوره او، به این شرکت فرصت میدهد که برای فروش تیکتاک اقدام کند؛ اما اگر تشخیص داده شود که بایتدنس در حال طی فرایند اجرای این قانون است، مهلت مذکور میتواند تا سه ماه تمدید گردد.
این در حالی است که دادگاه ایالات متحده پیشتر و در سال ۲۰۲۰، تصمیم ترامپ برای ممنوعیت تیکتاک و وی چت را رد و ملغی کرد.
کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید در این خصوص گفت: «ما نمیخواهیم شاهد ممنوعیت این پلتفرم باشیم. مسئله مالکیت دولت چین است.»
چو با تأکید بر اینکه تیکتاک همچنان به فعالیت خود ادامه میدهد و محدودیتها را به چالش میکشد، گفت: «اشتباه نکنید این یک ممنوعیت برای تیکتاک است.»
اکنون بسیاری از کارشناسان این پرسش را مطرح میکنند که در صورت تلاش بایتدنس برای واگذاری تیکتاک، آیا خریدار بالقوه منابع مالی لازم برای خرید این پلتفرم را دارد و آیا چین و سازمانهای دولتی ایالات متحده فروش آن را تأیید میکنند؟
بر اساس برآوردهای صورت گرفته، تیکتاک قصد دارد، این مصوبه را با استناد به متمم اول قانون اساسی آمریکا به چالش بکشد و انتظار میرود که کاربران این برنامه نیز مجدداً اقدامات قانونی را علیه تصمیم دولت به کار گیرند.
اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا اعلام کرد: «ممنوعیت یا الزام واگذاری تیکتاک یک سابقه جهانی نگرانکننده برای کنترل بیش از حد دولت بر پلتفرمهای اجتماعی ایجاد میکند.»
دلیل این اقدام قانونگذاران ایالات متحده نگرانی گسترده از دسترسی چین به دادههای آمریکاییها و نظارت بر آن اعلام شده است. نبرد چهار ساله بر سر تیکتاک جبهه مهمی در جنگ بر سر اینترنت و فناوری بین واشنگتن و پکن محسوب میشود. از سوی دیگر، هفته گذشته نیز اپل اعلام کرد که چین به دلیل نگرانیهای امنیت ملی خواستار حذف واتساپ و پلتفرمهای متا از اپ استور این شرکت در چین شده است.
منبع: زاویه
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری